عیب های پیچ های معمولی چیست؟

(1) از آنجا که ذوب به طور عمده در رابط بستر جامد در تماس با فیلم مذاب فوقانی رخ می دهد ، عرض آن ، یعنی منطقه انتقال حرارت بین مذاب و جامد ، با روند ذوب و حرارت به تدریج کاهش می یابد رسانایی پلیمر نسبتاً زیاد است. کوچک است ، بنابراین عملکرد ذوب کم است. با افزایش خروجی ، میزان جریان پلیمر در امتداد شیار نیز افزایش می یابد ، به طوری که طول شیار مورد نیاز برای ذوب شدن پلیمر سالم نیز افزایش می یابد. برای یک طول مقطع انتقالی معین ، ممکن است پلیمر نتواند دست نخورده ذوب شود.

(2) تنش برشی بین فیلم مذاب فوقانی و دیواره بشکه به طور کلی چندین برابر بیشتر از تنش برشی بین استخر مذاب و دیواره بشکه است ، یعنی توان مکانیکی مصرف شده در واحد سطح در قسمت فوقانی ذوب از استخر مذاب بیشتر است. این چندین برابر با متوسط ​​متوسط ​​است ، که باعث می شود وقتی سرعت پیچ زیاد است ، گرمای برشی بیش از حد تولید می شود و بشکه باید سرد شود ، که اتلاف انرژی را تشکیل می دهد. بنابراین ، ذوب پیچی معمولی باعث مصرف مکانیکی بالاتر و بازده کمتری می شود.

(3) پلیمری که زودتر ذوب شد ، وقتی به انتهای قسمت ذوب می رسد ، فرآیند اختلاط خاصی را پشت سر می گذارد و پلیمری که در انتهای قسمت ذوب ذوب می شود ، به سختی تحت اختلاط قرار می گیرد. دیده می شود که تا انتهای قسمت ذوب ، فرآیند اختلاط مذاب ناهموار است.

(4) از آنجا که فیلم مذاب فوقانی نازک است ، تحت برش با ویسکوزیته بالا قرار می گیرد که گرمای گرانروی زیادی تولید می کند. پس از آن ، هر چند وقت یکبار فیلم مذاب فوقانی با درجه حرارت بالا توسط لبه های مارپیچ درون استخر مذاب ریخته می شود و ذوب موجود در استخر مذاب به دلیل فعالیت چسبناک ، گرما بیشتری جمع می کند. از آنجا که سطح تماس بین مذاب و بستر جامد کم است ، گرمای منتقل شده از مذاب به بستر جامد نیز کم است ، یعنی دمای مذاب بیشتر در داخل آن ذخیره می شود. بستر جامد یک محیط خوب است ، که فقط در جهت شیار پیچ حرکت می کند ، بنابراین دمای هسته آن به آرامی افزایش می یابد. بنابراین ، دمای پلیمر در شیار پیچ قسمت ذوب به طور ناهموار توزیع شده و دمای یکنواخت بالا است. افزایش خروجی برای پیچ های معمولی دشوار است. و بهره وری انرژی .